arrangör

Swedish

Etymology

Borrowed from French arrangeur.

Noun

arrangör c (definite singular arrangören, indefinite plural arrangörer, definite plural arrangörerna)

  1. an organiser (UK), or organizer (person arranging events)

Declension

Declension of arrangör
nominative genitive
singular indefinite arrangör arrangörs
definite arrangören arrangörens
plural indefinite arrangörer arrangörers
definite arrangörerna arrangörernas

References