arrigendus
Latin
Etymology
Future passive participle of arrigō
Participle
arrigendus (feminine arrigenda, neuter arrigendum); first/second-declension participle
- which is to be erected
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | arrigendus | arrigenda | arrigendum | arrigendī | arrigendae | arrigenda | |
| genitive | arrigendī | arrigendae | arrigendī | arrigendōrum | arrigendārum | arrigendōrum | |
| dative | arrigendō | arrigendae | arrigendō | arrigendīs | |||
| accusative | arrigendum | arrigendam | arrigendum | arrigendōs | arrigendās | arrigenda | |
| ablative | arrigendō | arrigendā | arrigendō | arrigendīs | |||
| vocative | arrigende | arrigenda | arrigendum | arrigendī | arrigendae | arrigenda | |