arrogáns

See also: arrogans

Hungarian

Etymology

From Latin arrogans.[1] With -áns ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɒrːoɡaːnʃ]
  • Hyphenation: ar‧ro‧gáns
  • Rhymes: -aːnʃ

Adjective

arrogáns (comparative arrogánsabb, superlative legarrogánsabb)

  1. arrogant

Declension

Inflection of arrogáns
singular plural
nominative arrogáns arrogánsak
accusative arrogánsat
arrogánst
arrogánsakat
dative arrogánsnak arrogánsaknak
instrumental arrogánssal arrogánsakkal
causal-final arrogánsért arrogánsakért
translative arrogánssá arrogánsakká
terminative arrogánsig arrogánsakig
essive-formal arrogánsként arrogánsakként
essive-modal
inessive arrogánsban arrogánsakban
superessive arrogánson arrogánsakon
adessive arrogánsnál arrogánsaknál
illative arrogánsba arrogánsakba
sublative arrogánsra arrogánsakra
allative arrogánshoz arrogánsakhoz
elative arrogánsból arrogánsakból
delative arrogánsról arrogánsakról
ablative arrogánstól arrogánsaktól
non-attributive
possessive – singular
arrogánsé arrogánsaké
non-attributive
possessive – plural
arrogánséi arrogánsakéi

Derived terms

References

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Further reading

  • arrogáns in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
  • arrogáns in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).