arrogandus
Latin
Etymology
Future passive participle of arrogō
Participle
arrogandus (feminine arroganda, neuter arrogandum); first/second-declension participle
- which is to be arrogated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | arrogandus | arroganda | arrogandum | arrogandī | arrogandae | arroganda | |
| genitive | arrogandī | arrogandae | arrogandī | arrogandōrum | arrogandārum | arrogandōrum | |
| dative | arrogandō | arrogandae | arrogandō | arrogandīs | |||
| accusative | arrogandum | arrogandam | arrogandum | arrogandōs | arrogandās | arroganda | |
| ablative | arrogandō | arrogandā | arrogandō | arrogandīs | |||
| vocative | arrogande | arroganda | arrogandum | arrogandī | arrogandae | arroganda | |