arrogatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of arrogō
Participle
arrogātus (feminine arrogāta, neuter arrogātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | arrogātus | arrogāta | arrogātum | arrogātī | arrogātae | arrogāta | |
| genitive | arrogātī | arrogātae | arrogātī | arrogātōrum | arrogātārum | arrogātōrum | |
| dative | arrogātō | arrogātae | arrogātō | arrogātīs | |||
| accusative | arrogātum | arrogātam | arrogātum | arrogātōs | arrogātās | arrogāta | |
| ablative | arrogātō | arrogātā | arrogātō | arrogātīs | |||
| vocative | arrogāte | arrogāta | arrogātum | arrogātī | arrogātae | arrogāta | |