artatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of artō

Participle

artātus (feminine artāta, neuter artātum); first/second-declension participle

  1. tightened

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative artātus artāta artātum artātī artātae artāta
genitive artātī artātae artātī artātōrum artātārum artātōrum
dative artātō artātae artātō artātīs
accusative artātum artātam artātum artātōs artātās artāta
ablative artātō artātā artātō artātīs
vocative artāte artāta artātum artātī artātae artāta

References