articulandus
Latin
Etymology
Future passive participle of articulō
Participle
articulandus (feminine articulanda, neuter articulandum); first/second-declension participle
- which is to be articulated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | articulandus | articulanda | articulandum | articulandī | articulandae | articulanda | |
| genitive | articulandī | articulandae | articulandī | articulandōrum | articulandārum | articulandōrum | |
| dative | articulandō | articulandae | articulandō | articulandīs | |||
| accusative | articulandum | articulandam | articulandum | articulandōs | articulandās | articulanda | |
| ablative | articulandō | articulandā | articulandō | articulandīs | |||
| vocative | articulande | articulanda | articulandum | articulandī | articulandae | articulanda | |