artikulálatlan

Hungarian

Etymology

From artikulál (to articulate) +‎ -atlan (in-, without, privative adjective-forming suffix).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɒrtikulaːlɒtlɒn]
  • Hyphenation: ar‧ti‧ku‧lá‧lat‧lan
  • Rhymes: -ɒn

Adjective

artikulálatlan (comparative artikulálatlanabb, superlative legartikulálatlanabb)

  1. (of speech) inarticulate (not articulated in normal words)

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative artikulálatlan artikulálatlanok
accusative artikulálatlant artikulálatlanokat
dative artikulálatlannak artikulálatlanoknak
instrumental artikulálatlannal artikulálatlanokkal
causal-final artikulálatlanért artikulálatlanokért
translative artikulálatlanná artikulálatlanokká
terminative artikulálatlanig artikulálatlanokig
essive-formal artikulálatlanként artikulálatlanokként
essive-modal artikulálatlanul
inessive artikulálatlanban artikulálatlanokban
superessive artikulálatlanon artikulálatlanokon
adessive artikulálatlannál artikulálatlanoknál
illative artikulálatlanba artikulálatlanokba
sublative artikulálatlanra artikulálatlanokra
allative artikulálatlanhoz artikulálatlanokhoz
elative artikulálatlanból artikulálatlanokból
delative artikulálatlanról artikulálatlanokról
ablative artikulálatlantól artikulálatlanoktól
non-attributive
possessive – singular
artikulálatlané artikulálatlanoké
non-attributive
possessive – plural
artikulálatlanéi artikulálatlanokéi

Derived terms

  • artikulálatlanság

Further reading

  • artikulálatlan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
  • artikulálatlan in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).