arundifer
Latin
Etymology
From arundō (“reed”) + -fer (“bearing, bringing”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aˈrʊn.dɪ.fɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [aˈrun̪.d̪i.fer]
Adjective
arundifer (feminine arundifera, neuter arundiferum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er)
Declension
First/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er).
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | arundifer | arundifera | arundiferum | arundiferī | arundiferae | arundifera | |
| genitive | arundiferī | arundiferae | arundiferī | arundiferōrum | arundiferārum | arundiferōrum | |
| dative | arundiferō | arundiferae | arundiferō | arundiferīs | |||
| accusative | arundiferum | arundiferam | arundiferum | arundiferōs | arundiferās | arundifera | |
| ablative | arundiferō | arundiferā | arundiferō | arundiferīs | |||
| vocative | arundifer | arundifera | arundiferum | arundiferī | arundiferae | arundifera | |
Related terms
- arundineus
- arundinōsus
- arundō
Descendants
- → English: arundiferous
References
- “arundifer”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- arundifer in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.