arystoteliczny

Polish

Etymology

From arystotelik +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /a.rɘs.tɔ.tɛˈlit͡ʂ.nɘ/
  • Rhymes: -it͡ʂnɘ
  • Syllabification: a‧rys‧to‧te‧licz‧ny

Adjective

arystoteliczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (philosophy, relational) Aristotelian (of or pertaining to Aristotle, or his philosophy, logic, or followers)

Declension

Declension of arystoteliczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative arystoteliczny arystoteliczna arystoteliczne arystoteliczni arystoteliczne
genitive arystotelicznego arystotelicznej arystotelicznego arystotelicznych
dative arystotelicznemu arystotelicznej arystotelicznemu arystotelicznym
accusative arystotelicznego arystoteliczny arystoteliczną arystoteliczne arystotelicznych arystoteliczne
instrumental arystotelicznym arystoteliczną arystotelicznym arystotelicznymi
locative arystotelicznym arystotelicznej arystotelicznym arystotelicznych
adjective
nouns

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.