asinarius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [a.sɪˈnaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.s̬iˈnaː.ri.us]
Adjective
asinārius (feminine asināria, neuter asinārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | asinārius | asināria | asinārium | asināriī | asināriae | asināria | |
| genitive | asināriī | asināriae | asināriī | asināriōrum | asināriārum | asināriōrum | |
| dative | asināriō | asināriae | asināriō | asināriīs | |||
| accusative | asinārium | asināriam | asinārium | asināriōs | asināriās | asināria | |
| ablative | asināriō | asināriā | asināriō | asināriīs | |||
| vocative | asinārie | asināria | asinārium | asināriī | asināriae | asināria | |
Descendants
- Italian: asinaio, asinaro
References
- “asinarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "asinarius", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- asinarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.