aske

See also: Aske

English

Verb

aske (third-person singular simple present askes, present participle asking, simple past and past participle asked)

  1. Obsolete spelling of ask.

Anagrams

Basque

Etymology

From the verb askatu (to untie, to free, to liberate).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /as̺ke/ [as̺.ke]
  • Rhymes: -as̺ke, -e
  • Hyphenation: as‧ke

Adjective

aske (comparative askeago, superlative askeen, excessive askeegi)

  1. free, independent
  2. (mathematics) independent

Declension

Declension of aske (adjective, ending in vowel)
indefinite singular plural
absolutive aske askea askeak
ergative askek askeak askeek
dative askeri askeari askeei
genitive askeren askearen askeen
comitative askerekin askearekin askeekin
causative askerengatik askearengatik askeengatik
benefactive askerentzat askearentzat askeentzat
instrumental askez askeaz askeez
inessive anim askerengan askearengan askeengan
inan asketan askean askeetan
locative anim
inan asketako askeko askeetako
allative anim askerengana askearengana askeengana
inan asketara askera askeetara
terminative anim askerenganaino askearenganaino askeenganaino
inan asketaraino askeraino askeetaraino
directive anim askerenganantz askearenganantz askeenganantz
inan asketarantz askerantz askeetarantz
destinative anim askerenganako askearenganako askeenganako
inan asketarako askerako askeetarako
ablative anim askerengandik askearengandik askeengandik
inan asketatik asketik askeetatik
partitive askerik
prolative asketzat

Adverb

aske (comparative askeago, superlative askeen, excessive askeegi)

  1. freely

Derived terms

  • aske utzi
  • askespen
  • asketsi

References

  1. ^ R. L. Trask (2008) “askatu”, in Max W. Wheeler, editor, Etymological Dictionary of Basque, University of Sussex, page 111

Further reading

  • aske”, in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy] (in Basque), Euskaltzaindia [Royal Academy of the Basque Language]
  • aske”, in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], Euskaltzaindia, 1987–2005

Danish

Etymology 1

From Old Danish askæ, from Old Norse aska, from Proto-Germanic *askǭ.

Noun

aske c (singular definite asken, plural indefinite asker)

  1. ash (solid remains of a fire)
Inflection
Declension of aske
common
gender
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative aske asken asker askerne
genitive askes askens askers askernes

Verb

aske (imperative ask, infinitive at aske, present tense asker, past tense askede, perfect tense har asket)

  1. ash

Etymology 2

See ask

Noun

aske c

  1. indefinite plural of ask

Hausa

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔás.kèː/
    • (Standard Kano Hausa) IPA(key): [ʔás.cèː]

Verb

askḕ (grade 4)

  1. to shave (usually the head)

Middle English

Etymology 1

From earlier *athske, from Old English *āþesce, metathetic form of āþexe.

Alternative forms

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈask(ə)/

Noun

aske

  1. A newt or a reptile that resembles one.
Synonyms
Descendants
  • English: ask, askard
  • Scots: ask, esk, awsk
References

Etymology 2

Noun

aske

  1. alternative form of asshe (burnt matter)

Etymology 3

Verb

aske

  1. alternative form of axen (to ask)

Norwegian Bokmål

Etymology

From Old Norse aska.

Noun

aske m or f (definite singular aska or asken)

  1. ash (or ashes) (powdery residue left after burning a substance)

Derived terms

See also

References

West Frisian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔskə/

Noun

aske n (plural askes)

  1. diminutive of as