asmuțit
Romanian
Etymology
Past participle of asmuți.
Noun
asmuțit n (plural asmuțituri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | asmuțit | asmuțitul | asmuțituri | asmuțiturile | |
| genitive-dative | asmuțit | asmuțitului | asmuțituri | asmuțiturilor | |
| vocative | asmuțitule | asmuțiturilor | |||
Verb
asmuțit (past participle of asmuți)
- past participle of asmuți
References
- asmuțit in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN