asotus
Latin
Etymology
From Ancient Greek ἄσωτος (ásōtos, “abandoned, debauched, profligate”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aˈsoː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [aˈs̬ɔː.t̪us]
Noun
asōtus m (genitive asōtī); second declension
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | asōtus | asōtī |
| genitive | asōtī | asōtōrum |
| dative | asōtō | asōtīs |
| accusative | asōtum | asōtōs |
| ablative | asōtō | asōtīs |
| vocative | asōte | asōtī |
Adjective
asōtus (feminine asōta, neuter asōtum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | asōtus | asōta | asōtum | asōtī | asōtae | asōta | |
| genitive | asōtī | asōtae | asōtī | asōtōrum | asōtārum | asōtōrum | |
| dative | asōtō | asōtae | asōtō | asōtīs | |||
| accusative | asōtum | asōtam | asōtum | asōtōs | asōtās | asōta | |
| ablative | asōtō | asōtā | asōtō | asōtīs | |||
| vocative | asōte | asōta | asōtum | asōtī | asōtae | asōta | |
Related terms
References
- “asotus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “asotus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- asotus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.