aspirantura
See also: aspiranturą
Polish
Etymology
From aspirant + -ura. First attested in 1919.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /as.pi.ranˈtu.ra/
- Rhymes: -ura
- Syllabification: as‧pi‧ran‧tu‧ra
Noun
aspirantura f
- (historical) the title, duties, or position of a Candidate of Sciences
Declension
Declension of aspirantura
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | aspirantura | aspirantury |
| genitive | aspirantury | aspirantur |
| dative | aspiranturze | aspiranturom |
| accusative | aspiranturę | aspirantury |
| instrumental | aspiranturą | aspiranturami |
| locative | aspiranturze | aspiranturach |
| vocative | aspiranturo | aspirantury |
Related terms
adjectives
verb
References
- ^ aspirantura in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- aspirantura in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- aspirantura in Polish dictionaries at PWN