aspiratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of aspīrō.
Participle
aspīrātus (feminine aspīrāta, neuter aspīrātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | aspīrātus | aspīrāta | aspīrātum | aspīrātī | aspīrātae | aspīrāta | |
| genitive | aspīrātī | aspīrātae | aspīrātī | aspīrātōrum | aspīrātārum | aspīrātōrum | |
| dative | aspīrātō | aspīrātae | aspīrātō | aspīrātīs | |||
| accusative | aspīrātum | aspīrātam | aspīrātum | aspīrātōs | aspīrātās | aspīrāta | |
| ablative | aspīrātō | aspīrātā | aspīrātō | aspīrātīs | |||
| vocative | aspīrāte | aspīrāta | aspīrātum | aspīrātī | aspīrātae | aspīrāta | |