assensio
Latin
Etymology
Noun
assēnsiō f (genitive assēnsiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | assēnsiō | assēnsiōnēs |
| genitive | assēnsiōnis | assēnsiōnum |
| dative | assēnsiōnī | assēnsiōnibus |
| accusative | assēnsiōnem | assēnsiōnēs |
| ablative | assēnsiōne | assēnsiōnibus |
| vocative | assēnsiō | assēnsiōnēs |
References
- “assensio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "assensio", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- assensio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.