assiturus

Latin

Etymology

Future active participle of asserō.

Participle

assitūrus (feminine assitūra, neuter assitūrum); first/second-declension participle

  1. about to assert

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative assitūrus assitūra assitūrum assitūrī assitūrae assitūra
genitive assitūrī assitūrae assitūrī assitūrōrum assitūrārum assitūrōrum
dative assitūrō assitūrae assitūrō assitūrīs
accusative assitūrum assitūram assitūrum assitūrōs assitūrās assitūra
ablative assitūrō assitūrā assitūrō assitūrīs
vocative assitūre assitūra assitūrum assitūrī assitūrae assitūra