assonans
Swedish
Etymology
Borrowed from French assonance, likely from Spanish asonancia, from Latin assonāre. Compare origin of dissonans, resonans.
Noun
assonans c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | assonans | assonans |
| definite | assonansen | assonansens | |
| plural | indefinite | assonanser | assonansers |
| definite | assonanserna | assonansernas |