assultatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of assultō

Participle

assultātus (feminine assultāta, neuter assultātum); first/second-declension participle

  1. attacked

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative assultātus assultāta assultātum assultātī assultātae assultāta
genitive assultātī assultātae assultātī assultātōrum assultātārum assultātōrum
dative assultātō assultātae assultātō assultātīs
accusative assultātum assultātam assultātum assultātōs assultātās assultāta
ablative assultātō assultātā assultātō assultātīs
vocative assultāte assultāta assultātum assultātī assultātae assultāta