assultatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of assultō
Participle
assultātus (feminine assultāta, neuter assultātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | assultātus | assultāta | assultātum | assultātī | assultātae | assultāta | |
| genitive | assultātī | assultātae | assultātī | assultātōrum | assultātārum | assultātōrum | |
| dative | assultātō | assultātae | assultātō | assultātīs | |||
| accusative | assultātum | assultātam | assultātum | assultātōs | assultātās | assultāta | |
| ablative | assultātō | assultātā | assultātō | assultātīs | |||
| vocative | assultāte | assultāta | assultātum | assultātī | assultātae | assultāta | |