astipulatio
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [as.tɪ.pʊˈɫaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [as.t̪i.puˈlat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
astipulātiō f (genitive astipulātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | astipulātiō | astipulātiōnēs |
genitive | astipulātiōnis | astipulātiōnum |
dative | astipulātiōnī | astipulātiōnibus |
accusative | astipulātiōnem | astipulātiōnēs |
ablative | astipulātiōne | astipulātiōnibus |
vocative | astipulātiō | astipulātiōnēs |
References
- “astipulatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "astipulatio", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- astipulatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.