astoneskar

Ido

Etymology

astonar (to astonish) +‎ -eskar

Verb

astoneskar (present tense astoneskas, past tense astoneskis, future tense astoneskos, imperative astoneskez, conditional astoneskus)

  1. to be surprised, amazed, astonished

Conjugation

Conjugation of astoneskar
present past future
infinitive astoneskar astoneskir astoneskor
tense astoneskas astoneskis astoneskos
conditional astoneskus
imperative astoneskez
adjective active participle astoneskanta astoneskinta astoneskonta
adverbial active participle astoneskante astoneskinte astoneskonte
nominal
active participle
singular astoneskanto astoneskinto astoneskonto
plural astoneskanti astoneskinti astoneskonti
adjective passive participle astoneskata astoneskita astoneskota
adverbial passive participle astoneskate astoneskite astoneskote
nominal
passive participle
singular astoneskato astoneskito astoneskoto
plural astoneskati astoneskiti astoneskoti