asztácium
Hungarian
| Chemical element | |
|---|---|
| At | |
| Previous: polónium (Po) | |
| Next: radon (Rn) | |
Etymology
From New Latin astatium, from Ancient Greek ἄστατος (ástatos, “unstable”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒstaːt͡sijum]
- Hyphenation: asz‧tá‧ci‧um
- Rhymes: -um
Noun
asztácium (usually uncountable, plural asztáciumok)
- astatine (chemical element)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | asztácium | asztáciumok |
| accusative | asztáciumot | asztáciumokat |
| dative | asztáciumnak | asztáciumoknak |
| instrumental | asztáciummal | asztáciumokkal |
| causal-final | asztáciumért | asztáciumokért |
| translative | asztáciummá | asztáciumokká |
| terminative | asztáciumig | asztáciumokig |
| essive-formal | asztáciumként | asztáciumokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | asztáciumban | asztáciumokban |
| superessive | asztáciumon | asztáciumokon |
| adessive | asztáciumnál | asztáciumoknál |
| illative | asztáciumba | asztáciumokba |
| sublative | asztáciumra | asztáciumokra |
| allative | asztáciumhoz | asztáciumokhoz |
| elative | asztáciumból | asztáciumokból |
| delative | asztáciumról | asztáciumokról |
| ablative | asztáciumtól | asztáciumoktól |
| non-attributive possessive – singular |
asztáciumé | asztáciumoké |
| non-attributive possessive – plural |
asztáciuméi | asztáciumokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | asztáciumom | asztáciumaim |
| 2nd person sing. | asztáciumod | asztáciumaid |
| 3rd person sing. | asztáciuma | asztáciumai |
| 1st person plural | asztáciumunk | asztáciumaink |
| 2nd person plural | asztáciumotok | asztáciumaitok |
| 3rd person plural | asztáciumuk | asztáciumaik |
References
- ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN