atburður

Faroese

Etymology

From Old Norse atburðr.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈapːuːɹʊɹ]

Noun

atburður m (genitive singular atburðar, plural atburðir)

  1. behaviour, manner

Declension

Declension of atburður (m12)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative atburður atburðurin atburðir atburðirnir
accusative atburð atburðin atburðir atburðirnar
dative atburði atburðinum atburðum atburðunum
genitive atburðar atburðarins atburða atburðanna

Icelandic

Etymology

From Old Norse atburðr.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːtˌpʏrðʏr/

Noun

atburður m (genitive singular atburðar, nominative plural atburðir)

  1. event

Declension

Declension of atburður (masculine, based on burður)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative atburður atburðurinn atburðir atburðirnir
accusative atburð atburðinn atburði atburðina
dative atburði atburðinum atburðum atburðunum
genitive atburðar atburðarins atburða atburðanna

Further reading