atestacyjny

Polish

Etymology

From atestacja +‎ -ny. First attested in 1903.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.tɛs.taˈt͡sɘj.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: a‧tes‧ta‧cyj‧ny

Adjective

atestacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) attestation, certificate

Declension

Declension of atestacyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative atestacyjny atestacyjna atestacyjne atestacyjni atestacyjne
genitive atestacyjnego atestacyjnej atestacyjnego atestacyjnych
dative atestacyjnemu atestacyjnej atestacyjnemu atestacyjnym
accusative atestacyjnego atestacyjny atestacyjną atestacyjne atestacyjnych atestacyjne
instrumental atestacyjnym atestacyjną atestacyjnym atestacyjnymi
locative atestacyjnym atestacyjnej atestacyjnym atestacyjnych
nouns
verb

References

  1. ^ atestacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.