athriar
Irish
Etymology
From ath- (“re-”) + riar (“administer, manage”, verb).
Verb
athriar (present analytic athriarann, future analytic athriarfaidh, verbal noun athriar, past participle athriartha)
- (transitive) readminister
Conjugation
conjugation of athriar (first conjugation – A)
| verbal noun | athriar | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | athriartha | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | athriaraim | athriarann tú; athriarair† |
athriarann sé, sí | athriaraimid | athriarann sibh | athriarann siad; athriaraid† |
a athriarann; a athriaras / a n-athriarann* |
athriartar |
| past | d'athriar mé; d'athriaras / athriar mé‡; athriaras‡ |
d'athriar tú; d'athriarais / athriar tú; athriarais‡ |
d'athriar sé, sí / athriar sé, sí‡ |
d'athriaramar; d'athriar muid / athriaramar; athriar muid‡ |
d'athriar sibh; d'athriarabhair / athriar sibh; athriarabhair‡ |
d'athriar siad; d'athriaradar / athriar siad; athriaradar‡ |
a d'athriar / ar athriar* |
athriaradh; hathriaradh† |
| past habitual | d'athriarainn / athriarainn‡; n-athriarainn‡‡ |
d'athriartá / athriartá‡; n-athriartᇇ |
d'athriaradh sé, sí / athriaradh sé, sí‡; n-athriaradh sé, s퇇 |
d'athriaraimis; d'athriaradh muid / athriaraimis; athriaradh muid‡; n-athriaraimis‡‡; n-athriaradh muid‡‡ |
d'athriaradh sibh / athriaradh sibh‡; n-athriaradh sibh‡‡ |
d'athriaraidís; d'athriaradh siad / athriaraidís; athriaradh siad‡; n-athriaraidís‡‡; n-athriaradh siad‡‡ |
a d'athriaradh / a n-athriaradh* |
d'athriartaí / athriartaí‡; n-athriarta퇇 |
| future | athriarfaidh mé; athriarfad |
athriarfaidh tú; athriarfair† |
athriarfaidh sé, sí | athriarfaimid; athriarfaidh muid |
athriarfaidh sibh | athriarfaidh siad; athriarfaid† |
a athriarfaidh; a athriarfas / a n-athriarfaidh* |
athriarfar |
| conditional | d'athriarfainn / athriarfainn‡; n-athriarfainn‡‡ | d'athriarfá / athriarfá‡; n-athriarfᇇ | d'athriarfadh sé, sí / athriarfadh sé, sí‡; n-athriarfadh sé, s퇇 | d'athriarfaimis; d'athriarfadh muid / athriarfaimis‡; athriarfadh muid‡; n-athriarfaimis‡‡; n-athriarfadh muid‡‡ | d'athriarfadh sibh / athriarfadh sibh‡; n-athriarfadh sibh‡‡ | d'athriarfaidís; d'athriarfadh siad / athriarfaidís‡; athriarfadh siad‡; n-athriarfaidís‡‡; n-athriarfadh siad‡‡ | a d'athriarfadh / a n-athriarfadh* |
d'athriarfaí / athriarfaí‡; n-athriarfa퇇 |
| subjunctive | ||||||||
| present | go n-athriara mé; go n-athriarad† |
go n-athriara tú; go n-athriarair† |
go n-athriara sé, sí | go n-athriaraimid; go n-athriara muid |
go n-athriara sibh | go n-athriara siad; go n-athriaraid† |
— | go n-athriartar |
| past | dá n-athriarainn | dá n-athriartá | dá n-athriaradh sé, sí | dá n-athriaraimis; dá n-athriaradh muid |
dá n-athriaradh sibh | dá n-athriaraidís; dá n-athriaradh siad |
— | dá n-athriartaí |
| imperative | ||||||||
| – | athriaraim | athriar | athriaradh sé, sí | athriaraimis | athriaraigí; athriaraidh† |
athriaraidís | — | athriartar |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)
Noun
athriar f (genitive singular as substantive athréire, genitive as verbal noun athriartha)
- verbal noun of athriar
- readministration
Declension
- As substantive
| ||||||||||||||||||||||||
- As verbal noun
| ||||||||||||||||||||||||
Mutation
| radical | eclipsis | with h-prothesis | with t-prothesis |
|---|---|---|---|
| athriar | n-athriar | hathriar | not applicable |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
References
- Ó Dónaill, Niall (1977) “athriar”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN