atitudinal
Romanian
Etymology
Borrowed from Italian attitudinale. By surface analysis, atitudine + -al.
Adjective
atitudinal m or n (feminine singular atitudinală, masculine plural atitudinali, feminine and neuter plural atitudinale)
Declension
singular | plural | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
nominative- accusative |
indefinite | atitudinal | atitudinală | atitudinali | atitudinale | |||
definite | atitudinalul | atitudinala | atitudinalii | atitudinalele | ||||
genitive- dative |
indefinite | atitudinal | atitudinale | atitudinali | atitudinale | |||
definite | atitudinalului | atitudinalei | atitudinalilor | atitudinalelor |
References
- atitudinal in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN