atratus
See also: Atratus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aːˈtraː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [aˈt̪raː.t̪us]
Adjective
ātrātus (feminine ātrāta, neuter ātrātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ātrātus | ātrāta | ātrātum | ātrātī | ātrātae | ātrāta | |
| genitive | ātrātī | ātrātae | ātrātī | ātrātōrum | ātrātārum | ātrātōrum | |
| dative | ātrātō | ātrātae | ātrātō | ātrātīs | |||
| accusative | ātrātum | ātrātam | ātrātum | ātrātōs | ātrātās | ātrāta | |
| ablative | ātrātō | ātrātā | ātrātō | ātrātīs | |||
| vocative | ātrāte | ātrāta | ātrātum | ātrātī | ātrātae | ātrāta | |
Related terms
References
- “atratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “atratus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "atratus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- atratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.