atrocitas
See also: atrocitás
Latin
Etymology
From atrōx (“cruel, fierce”) + -tās.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aˈtroː.kɪ.taːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [aˈt̪rɔː.t͡ʃi.t̪as]
Noun
atrōcitās f (genitive atrōcitātis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | atrōcitās | atrōcitātēs |
| genitive | atrōcitātis | atrōcitātum |
| dative | atrōcitātī | atrōcitātibus |
| accusative | atrōcitātem | atrōcitātēs |
| ablative | atrōcitāte | atrōcitātibus |
| vocative | atrōcitās | atrōcitātēs |
Related terms
Descendants
- → Asturian: atrocidá
- → Catalan: atrocitat
- → English: atrocity
- → French: atrocité
- → Galician: atrocidade
- → Italian: atrocità
- → Portuguese: atrocidade
- → Romanian: atrocitate
- → Spanish: atrocidad
References
- “atrocitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “atrocitas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- atrocitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- the revolting nature of an action: indignitas, atrocitas rei (Mur. 25. 51)
- the revolting nature of an action: indignitas, atrocitas rei (Mur. 25. 51)