attemptandus
Latin
Etymology
Future passive participle of attemptō.
Participle
attemptandus (feminine attemptanda, neuter attemptandum); first/second-declension participle
- alternative form of attentandus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | attemptandus | attemptanda | attemptandum | attemptandī | attemptandae | attemptanda | |
| genitive | attemptandī | attemptandae | attemptandī | attemptandōrum | attemptandārum | attemptandōrum | |
| dative | attemptandō | attemptandae | attemptandō | attemptandīs | |||
| accusative | attemptandum | attemptandam | attemptandum | attemptandōs | attemptandās | attemptanda | |
| ablative | attemptandō | attemptandā | attemptandō | attemptandīs | |||
| vocative | attemptande | attemptanda | attemptandum | attemptandī | attemptandae | attemptanda | |