attenuandus
Latin
Etymology
Future passive participle of attenuō.
Participle
attenuandus (feminine attenuanda, neuter attenuandum); first/second-declension participle
- which is to be attenuated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | attenuandus | attenuanda | attenuandum | attenuandī | attenuandae | attenuanda | |
| genitive | attenuandī | attenuandae | attenuandī | attenuandōrum | attenuandārum | attenuandōrum | |
| dative | attenuandō | attenuandae | attenuandō | attenuandīs | |||
| accusative | attenuandum | attenuandam | attenuandum | attenuandōs | attenuandās | attenuanda | |
| ablative | attenuandō | attenuandā | attenuandō | attenuandīs | |||
| vocative | attenuande | attenuanda | attenuandum | attenuandī | attenuandae | attenuanda | |