attestandus
Latin
Etymology
Future passive participle of attestor
Participle
attestandus (feminine attestanda, neuter attestandum); first/second-declension participle
- which is to be attested
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | attestandus | attestanda | attestandum | attestandī | attestandae | attestanda | |
| genitive | attestandī | attestandae | attestandī | attestandōrum | attestandārum | attestandōrum | |
| dative | attestandō | attestandae | attestandō | attestandīs | |||
| accusative | attestandum | attestandam | attestandum | attestandōs | attestandās | attestanda | |
| ablative | attestandō | attestandā | attestandō | attestandīs | |||
| vocative | attestande | attestanda | attestandum | attestandī | attestandae | attestanda | |