attractio
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [atˈtrak.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [at̪ˈt̪rak.t̪͡s̪i.o]
Noun
attractiō f (genitive attractiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | attractiō | attractiōnēs |
| genitive | attractiōnis | attractiōnum |
| dative | attractiōnī | attractiōnibus |
| accusative | attractiōnem | attractiōnēs |
| ablative | attractiōne | attractiōnibus |
| vocative | attractiō | attractiōnēs |
Descendants
- Catalan: atracció
- Old French: attraction
- French: attraction
- → Hungarian: attrakció
- Dutch: attractie
- Romanian: atracție
- French: attraction
- Galician: atracción
- German: Attraktion
- Italian: attrazione
- Occitan: atraccion
- Portuguese: atração
- Russian: аттра́кция (attrákcija)
- Spanish: atracción
References
- “attractio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- attractio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.