attractivus
Latin
Etymology
From attrahō (“I attract, draw close”) + -īvus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [at.trakˈtiː.wʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [at̪.t̪rakˈt̪iː.vus]
Adjective
attractīvus (feminine attractīva, neuter attractīvum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | attractīvus | attractīva | attractīvum | attractīvī | attractīvae | attractīva | |
| genitive | attractīvī | attractīvae | attractīvī | attractīvōrum | attractīvārum | attractīvōrum | |
| dative | attractīvō | attractīvae | attractīvō | attractīvīs | |||
| accusative | attractīvum | attractīvam | attractīvum | attractīvōs | attractīvās | attractīva | |
| ablative | attractīvō | attractīvā | attractīvō | attractīvīs | |||
| vocative | attractīve | attractīva | attractīvum | attractīvī | attractīvae | attractīva | |