auctionatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of auctiōnor.

Participle

auctiōnātus (feminine auctiōnāta, neuter auctiōnātum); first/second-declension participle

  1. auctioned

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative auctiōnātus auctiōnāta auctiōnātum auctiōnātī auctiōnātae auctiōnāta
genitive auctiōnātī auctiōnātae auctiōnātī auctiōnātōrum auctiōnātārum auctiōnātōrum
dative auctiōnātō auctiōnātae auctiōnātō auctiōnātīs
accusative auctiōnātum auctiōnātam auctiōnātum auctiōnātōs auctiōnātās auctiōnāta
ablative auctiōnātō auctiōnātā auctiōnātō auctiōnātīs
vocative auctiōnāte auctiōnāta auctiōnātum auctiōnātī auctiōnātae auctiōnāta