auctorizatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of auctōrizō

Participle

auctōrizātus (feminine auctōrizāta, neuter auctōrizātum); first/second-declension participle

  1. authorized

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative auctōrizātus auctōrizāta auctōrizātum auctōrizātī auctōrizātae auctōrizāta
genitive auctōrizātī auctōrizātae auctōrizātī auctōrizātōrum auctōrizātārum auctōrizātōrum
dative auctōrizātō auctōrizātae auctōrizātō auctōrizātīs
accusative auctōrizātum auctōrizātam auctōrizātum auctōrizātōs auctōrizātās auctōrizāta
ablative auctōrizātō auctōrizātā auctōrizātō auctōrizātīs
vocative auctōrizāte auctōrizāta auctōrizātum auctōrizātī auctōrizātae auctōrizāta