aucupaturus
Latin
Etymology
Future active participle of aucupor.
Participle
aucupātūrus (feminine aucupātūra, neuter aucupātūrum); first/second-declension participle
- about to chase
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | aucupātūrus | aucupātūra | aucupātūrum | aucupātūrī | aucupātūrae | aucupātūra | |
| genitive | aucupātūrī | aucupātūrae | aucupātūrī | aucupātūrōrum | aucupātūrārum | aucupātūrōrum | |
| dative | aucupātūrō | aucupātūrae | aucupātūrō | aucupātūrīs | |||
| accusative | aucupātūrum | aucupātūram | aucupātūrum | aucupātūrōs | aucupātūrās | aucupātūra | |
| ablative | aucupātūrō | aucupātūrā | aucupātūrō | aucupātūrīs | |||
| vocative | aucupātūre | aucupātūra | aucupātūrum | aucupātūrī | aucupātūrae | aucupātūra | |