audendus

Latin

Etymology

Future passive participle (gerundive) of audeō.

Participle

audendus (feminine audenda, neuter audendum); first/second-declension participle

  1. which is to be dared, ventured, risked

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative audendus audenda audendum audendī audendae audenda
genitive audendī audendae audendī audendōrum audendārum audendōrum
dative audendō audendae audendō audendīs
accusative audendum audendam audendum audendōs audendās audenda
ablative audendō audendā audendō audendīs
vocative audende audenda audendum audendī audendae audenda