aukasetning
Icelandic
Etymology
From auka- (“additional, extra”) + setning (“clause”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈøyːkaˌsɛhtniŋk/
Noun
aukasetning f (genitive singular aukasetningar, nominative plural aukasetningar)
- (grammar) a subordinate clause, a dependent clause; (a clause that cannot stand alone as a sentence, but functions as either a noun, adjective or adverb in a sentence)
- Antonym: aðalsetning
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | aukasetning | aukasetningin | aukasetningar | aukasetningarnar |
| accusative | aukasetningu | aukasetninguna | aukasetningar | aukasetningarnar |
| dative | aukasetningu | aukasetningunni | aukasetningum | aukasetningunum |
| genitive | aukasetningar | aukasetningarinnar | aukasetninga | aukasetninganna |