auraturus

Latin

Etymology

Future active participle of aurō

Participle

aurātūrus (feminine aurātūra, neuter aurātūrum); first/second-declension participle

  1. about to gild

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative aurātūrus aurātūra aurātūrum aurātūrī aurātūrae aurātūra
genitive aurātūrī aurātūrae aurātūrī aurātūrōrum aurātūrārum aurātūrōrum
dative aurātūrō aurātūrae aurātūrō aurātūrīs
accusative aurātūrum aurātūram aurātūrum aurātūrōs aurātūrās aurātūra
ablative aurātūrō aurātūrā aurātūrō aurātūrīs
vocative aurātūre aurātūra aurātūrum aurātūrī aurātūrae aurātūra