auriculatus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [au̯.rɪ.kʊˈɫaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [au̯.ri.kuˈlaː.t̪us]
Adjective
auriculātus (feminine auriculāta, neuter auriculātum); first/second-declension adjective
- (New Latin) eared (having an ear)
- (New Latin) auriculate
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | auriculātus | auriculāta | auriculātum | auriculātī | auriculātae | auriculāta | |
| genitive | auriculātī | auriculātae | auriculātī | auriculātōrum | auriculātārum | auriculātōrum | |
| dative | auriculātō | auriculātae | auriculātō | auriculātīs | |||
| accusative | auriculātum | auriculātam | auriculātum | auriculātōs | auriculātās | auriculāta | |
| ablative | auriculātō | auriculātā | auriculātō | auriculātīs | |||
| vocative | auriculāte | auriculāta | auriculātum | auriculātī | auriculātae | auriculāta | |