auritură

Romanian

Etymology

From auri +‎ -tură.

Noun

auritură f (plural aurituri)

  1. gilding

Declension

Declension of auritură
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative auritură auritura aurituri auriturile
genitive-dative aurituri auriturii aurituri auriturilor
vocative auritură, aurituro auriturilor