auritus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [au̯ˈriː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [au̯ˈriː.t̪us]
Adjective
aurītus (feminine aurīta, neuter aurītum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | aurītus | aurīta | aurītum | aurītī | aurītae | aurīta | |
| genitive | aurītī | aurītae | aurītī | aurītōrum | aurītārum | aurītōrum | |
| dative | aurītō | aurītae | aurītō | aurītīs | |||
| accusative | aurītum | aurītam | aurītum | aurītōs | aurītās | aurīta | |
| ablative | aurītō | aurītā | aurītō | aurītīs | |||
| vocative | aurīte | aurīta | aurītum | aurītī | aurītae | aurīta | |
References
- “auritus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “auritus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- auritus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.