auspicaturus

Latin

Etymology

Future active participle of auspicor.

Participle

auspicātūrus (feminine auspicātūra, neuter auspicātūrum); first/second-declension participle

  1. about to undertake

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative auspicātūrus auspicātūra auspicātūrum auspicātūrī auspicātūrae auspicātūra
genitive auspicātūrī auspicātūrae auspicātūrī auspicātūrōrum auspicātūrārum auspicātūrōrum
dative auspicātūrō auspicātūrae auspicātūrō auspicātūrīs
accusative auspicātūrum auspicātūram auspicātūrum auspicātūrōs auspicātūrās auspicātūra
ablative auspicātūrō auspicātūrā auspicātūrō auspicātūrīs
vocative auspicātūre auspicātūra auspicātūrum auspicātūrī auspicātūrae auspicātūra