auspicatus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [au̯s.pɪˈkaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [au̯s.piˈkaː.t̪us]
Noun
auspicātus m (genitive auspicātūs); fourth declension
Declension
Fourth-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | auspicātus | auspicātūs |
| genitive | auspicātūs | auspicātuum |
| dative | auspicātuī | auspicātibus |
| accusative | auspicātum | auspicātūs |
| ablative | auspicātū | auspicātibus |
| vocative | auspicātus | auspicātūs |
Adjective
auspicātus (feminine auspicāta, neuter auspicātum, comparative auspicātior, adverb auspicātō); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | auspicātus | auspicāta | auspicātum | auspicātī | auspicātae | auspicāta | |
| genitive | auspicātī | auspicātae | auspicātī | auspicātōrum | auspicātārum | auspicātōrum | |
| dative | auspicātō | auspicātae | auspicātō | auspicātīs | |||
| accusative | auspicātum | auspicātam | auspicātum | auspicātōs | auspicātās | auspicāta | |
| ablative | auspicātō | auspicātā | auspicātō | auspicātīs | |||
| vocative | auspicāte | auspicāta | auspicātum | auspicātī | auspicātae | auspicāta | |
Related terms
References
- “auspicatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “auspicatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- auspicatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.