autói
Hungarian
Etymology
From autó + -i (possessive suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒutoːji]
- Hyphenation: au‧tói
Noun
autói
- third-person singular multiple-possession possessive of autó
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | autói |
| accusative | — | autóit |
| dative | — | autóinak |
| instrumental | — | autóival |
| causal-final | — | autóiért |
| translative | — | autóivá |
| terminative | — | autóiig |
| essive-formal | — | autóiként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | — | autóiban |
| superessive | — | autóin |
| adessive | — | autóinál |
| illative | — | autóiba |
| sublative | — | autóira |
| allative | — | autóihoz |
| elative | — | autóiból |
| delative | — | autóiról |
| ablative | — | autóitól |
| non-attributive possessive – singular |
— | autóié |
| non-attributive possessive – plural |
— | autóiéi |