autóink
Hungarian
Etymology
From autó + -ink (possessive suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒutoːjiŋk]
- Hyphenation: au‧tó‧ink
Noun
autóink
- first-person plural multiple-possession possessive of autó
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | autóink |
| accusative | — | autóinkat |
| dative | — | autóinknak |
| instrumental | — | autóinkkal |
| causal-final | — | autóinkért |
| translative | — | autóinkká |
| terminative | — | autóinkig |
| essive-formal | — | autóinkként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | — | autóinkban |
| superessive | — | autóinkon |
| adessive | — | autóinknál |
| illative | — | autóinkba |
| sublative | — | autóinkra |
| allative | — | autóinkhoz |
| elative | — | autóinkból |
| delative | — | autóinkról |
| ablative | — | autóinktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | autóinké |
| non-attributive possessive – plural |
— | autóinkéi |