autoimmunizacyjny

Polish

Etymology

From autoimmunizacja +‎ -ny. First attested in 1966.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /aw.tɔ.im.mu.ɲi.zaˈt͡sɘj.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: au‧to‧im‧mu‧ni‧za‧cyj‧ny

Adjective

autoimmunizacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, immunology) autoimmunization

Declension

Declension of autoimmunizacyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative autoimmunizacyjny autoimmunizacyjna autoimmunizacyjne autoimmunizacyjni autoimmunizacyjne
genitive autoimmunizacyjnego autoimmunizacyjnej autoimmunizacyjnego autoimmunizacyjnych
dative autoimmunizacyjnemu autoimmunizacyjnej autoimmunizacyjnemu autoimmunizacyjnym
accusative autoimmunizacyjnego autoimmunizacyjny autoimmunizacyjną autoimmunizacyjne autoimmunizacyjnych autoimmunizacyjne
instrumental autoimmunizacyjnym autoimmunizacyjną autoimmunizacyjnym autoimmunizacyjnymi
locative autoimmunizacyjnym autoimmunizacyjnej autoimmunizacyjnym autoimmunizacyjnych

References

  1. ^ autoimmunizacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.