autokefaliczny

Polish

Etymology

From autokefalia +‎ -iczny.

Pronunciation

  • IPA(key): /aw.tɔ.kɛ.faˈlit͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɘ
  • Syllabification: au‧to‧ke‧fa‧licz‧ny

Adjective

autokefaliczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, Eastern Orthodoxy) autocephalous

Declension

Declension of autokefaliczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative autokefaliczny autokefaliczna autokefaliczne autokefaliczni autokefaliczne
genitive autokefalicznego autokefalicznej autokefalicznego autokefalicznych
dative autokefalicznemu autokefalicznej autokefalicznemu autokefalicznym
accusative autokefalicznego autokefaliczny autokefaliczną autokefaliczne autokefalicznych autokefaliczne
instrumental autokefalicznym autokefaliczną autokefalicznym autokefalicznymi
locative autokefalicznym autokefalicznej autokefalicznym autokefalicznych

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.