automatarius
Latin
Etymology
From automatum (“automaton”) + -arius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [au̯.tɔ.maˈtaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [au̯.t̪o.maˈt̪aː.ri.us]
Adjective
automatārius (feminine automatāria, neuter automatārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | automatārius | automatāria | automatārium | automatāriī | automatāriae | automatāria | |
| genitive | automatāriī | automatāriae | automatāriī | automatāriōrum | automatāriārum | automatāriōrum | |
| dative | automatāriō | automatāriae | automatāriō | automatāriīs | |||
| accusative | automatārium | automatāriam | automatārium | automatāriōs | automatāriās | automatāria | |
| ablative | automatāriō | automatāriā | automatāriō | automatāriīs | |||
| vocative | automatārie | automatāria | automatārium | automatāriī | automatāriae | automatāria | |
Related terms
Noun
automatārius m (genitive automatāriī or automatārī); second declension
Inflection
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | automatārius | automatāriī |
| genitive | automatāriī automatārī1 |
automatāriōrum |
| dative | automatāriō | automatāriīs |
| accusative | automatārium | automatāriōs |
| ablative | automatāriō | automatāriīs |
| vocative | automatārie | automatāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
- “automatarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- automatarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- automatarius in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016